Hier lees je het interview met Wendy van Groeninge, de schrijfster van het kinderboek Suus en het Grauwe Stadje, waarvoor wij de illustraties mochten maken. Je ziet Wendy hierboven lezen in haar eigen boek.

We hebben enthousiaste reacties gekregen, ook van onze eigen kinderen, dus delen hier graag achtergrondinformatie over dit bijzondere kinderboek. Wendy geeft antwoord op onze vragen.

Waarom ben je een kinderboek gaan schrijven?

Bij het Kunstmuseum Den Haag, heb ik een keer een paar kinderboekjes meegenomen omdat ze er zo fantastisch uitzagen. Eén daarvan heet “Paul Poiret – Dromen van de Oriënt”. Het is een kunstprentenboek met een heel leuk verhaal. Ik werd er enorm blij en vrolijk van, zowel van de schrijfstijl als van de vormgeving en stak een vriendin aan met mijn enthousiasme. Kristel van Het Dansatelier Roosendaal heeft het boekje toen ook aangeschaft (als ik het me goed herinner). We kwamen toen samen op het idee dat het leuk zou zijn als ik ook zo’n soort verhaal zou proberen te schrijven voor de eindejaarsvoorstelling van haar balletschool.

Hoe ben je op het idee voor het verhaal gekomen?

Volwassen spullen vind ik meestal nogal saai dus er moest sowieso veel kleur en fantasie in als ik dan toch zelf mag kiezen. Ook genoeg scènes waar Kristel dans uit zou kunnen maken. Het frame van het verhaal heb ik met dit in gedachten in een middag op papier gezet. Omdat we allebei nogal veel projecten hadden, besloten we het pas helemaal uit te werken in het volgende balletseizoen zodat we er genoeg tijd voor konden inplannen.

Ondertussen was ik al een aantal jaar bezig met wetenschappelijk onderzoek naar angstklachten voor kinderen. En eigenlijk ongemerkt kwamen delen van de theorie die we in dit onderzoek gebruiken in het verhaal terecht. Toen ik dit merkte heb ik besloten de héle theorie in het verhaal te verwerken. Dat was best spannend of dat zou lukken, want ik wilde dat het ook een leuk leesverhaal bleef, dat er een boodschap in zat waar kinderen wat aan zouden hebben, én tips waar ze zelf mee aan de slag kunnen als ze dat zouden willen.

Wat is er bijzonder aan jouw boek?

Sommige kinderen gaan ineens taarten bakken, anderen krijgen een feelgood gevoel van het verhaal en de prachtige illustraties 🙂 en weer anderen gaan echt op pad om de tips op te volgen om minder bang te zijn. Kinderen kunnen verschillende dingen uit het boekje halen.

De boodschap dat het helemaal niet stom is om wel eens bang te zijn, komt eigenlijk altijd aan, als ik de reacties zo eens overdenk. En wat ik superleuk vind, is dat volwassenen het eigenlijk ook een leuk verhaal vinden!

Waarom kwam je bij ons voor het illustreren van je boek?

Ik ben fan van een illustratrice uit Londen, Shane Crampton. Ik heb een paar keer contact gehad met haar agent over het illustreren van Suus. Op aanraden van andere mensen zijn Kristel en ik na een tijdje een subsidietraject aangegaan van de gemeente waar we in wonen voor ons gezamenlijk project. Echter toen bleek één van de eisen dat ik de illustrator lokaal moest vinden. Dit lukte niet (waarschijnlijk ook niet omdat ik zo heel erg graag Shane wilde…) en toen heb ik een oproep op de facebook groep Creatieven van het Zuiden gezet voor in ieder geval regionaal. En jullie gevonden! Ik heb by the way geen subsidie gekregen met als reden dat het boekje al af was…..Kristel voor de voorstellingen geïnspireerd op het boekje gelukkig wel. In verband met corona konden de voorstellingen  vorig jaar helaas niet doorgaan. We hopen nu dat het dit jaar wel kan, maar dan moet de lockdown niet meer te lang gaan duren :(.

Ondertussen ben ik eigenlijk zo blij met hoe Bonte Raaf het verhaal van Suus heeft weten te illustreren, dat ik het beter vind passen dan de stijl van Shane.

Hoe heb je de samenwerking ervaren?

Ik was in eerste instantie erg opgelucht dat de stijl van de illustraties was zoals ik me dat voorstelde en dat we daar op één lijn zaten! Jullie waren erg geduldig met al mijn commentaar en opmerkingen en veranderingen. Dat vond ik erg fijn. Ik geloof dat Elise het bijtje wel 5 keer veranderd heeft :))….. De illustraties zijn super mooi geworden. Ik vind ze een aanvulling op het verhaal en zoals ik al zei, passen ze gewoon erg goed.

Heb je veel enthousiaste reacties gehad op het boek?

Ja, gelukkig wel! De presentatie van het boekje zou vorig jaar december zijn in het Museon samen met een deel van de onderzoeksgroep van mijn opleiding klinische psychologie. Mijn studiebegeleider is erg enthousiast over het boekje en had er ruimte voor ingepland. Dat ging natuurlijk niet door. Contacten met fysieke boekhandels en afspraken voor voorlezen en andere presentaties konden ook allemaal niet doorgaan in verband met de lockdown.

Als mensen niet weten dat je boekje bestaat, kunnen ze het ook niet lezen natuurlijk, dus ik doe zoveel mogelijk online PR als mogelijk. Dat is toch best wel een vak apart, en je moet er genoeg tijd voor hebben, dus ik ben erg blij met alle reacties tot nu toe. Ik vind het superleuk om foto’s van kinderen of volwassenen met Suus te krijgen :)). Ik hoop na de lockdown wat meer te kunnen doen om het boekje te presenteren. Begin maart heeft Suus in ieder geval een hele goede Biblionrecensie gehad en is het boekje door best een aantal bibliotheken besteld :).

Waar is het boek te koop?

Er liggen een aantal exemplaren bij lokale boekhandels, maar ja, die zijn nu allemaal dicht. Via online boekhandels zoals Libris,  Bruna en Bol.com heb je Suus en het Grauwe Stadje binnen een paar dagen thuis gelukkig. Ook is het boek te koop bij Uitgeverij Eigenzinnig.

Heb je nog meer ideeën voor nieuwe projecten?

Ja, veel te veel. Ik wil satirische filmpjes gaan maken waarin ik onder andere mijn zorgen over het klimaat kwijt kan; een nieuw boek schrijven (hier ben ik in mijn hoofd al een tijdje mee bezig, het is voor volwassenen, maar ik wil een idee voor een kinderboek ook nog verder uitwerken); mijn registratie voor counselor – psycholoog halen en concreet maken hoe ik dans of beweging ga inzetten bij mijn manier van hulpverlenen.

Het plan is om mijn ideeën in één bedrijf te stoppen: de FABRIek van DOroThea/FABRIDOT.  Dorothea is mijn eerste geboortenaam en het is een fabriek omdat er van alles, maar dan ook echt van alles, uit mijn hoofd (de fabriek) kan komen. Ik streef ernaar dat het uiteindelijk een plek wordt waar je naartoe kan als je het even niet meer zo ziet zitten en waar er dan van allerlei verschillende mogelijkheden zijn om te werken aan je welzijn. Of misschien zit je wel lekker in je vel en wil je dat graag zo houden en vind je het gewoon gezellig in de fabriek en kun je figureren in een filmpje :). Of gewoon gezellig koffie drinken. Ik merk wel nu de lockdown al een tijd duurt dat alles wat langzamer gaat in de praktische uitvoering.

Normaal gezien maakte ik zo nog 24 uur naast mijn bijna fulltime baan, maar op een of andere manier kost dat nu wat meer moeite. Gelukkig gaat in mijn hoofd meestal alles gewoon door. Ik doe mijn best en hoop dat ik rond de zomer mijn registratie als counselor-psycholoog geregeld heb, zodat ik in ieder geval eerst op zoek kan naar kantoorruimte.

Wil je verder nog iets kwijt aan ons?

Mijn bedrijfslogo moet iets tussen het kasteel van Harry Potter en het MI6 gebouw zijn 🤔 en ik hou van Art Deco. Daar moeten we het in de loop van dit jaar eens over hebben.

Wendy, ontzettend bedankt voor je enthousiaste antwoorden en uitgebreide achtergrondinformatie. Wij zijn erg trots en blij met je mooie woorden en natuurlijk op dit bijzondere boek.

Groetjes,

Elise & Chantal

P.S. Lees je dit blog en ben je ook een boek aan het schrijven maar nog op zoek naar een illustrator. Stuur ons dan gerust een berichtje zodat we kunnen kijken wat we voor elkaar kunnen betekenen. Dat kan makkelijk via dit contactformulier.